Recensie Mannen onder elkaar HC
door Zep

Ik vroeg ooit aan een bevriend drummer in hoeveel bandjes hij gespeeld had.
Hij dacht even na en zei toen: 'Dertig?' 'Dértig?' herhaalde ik vol ongeloof.
Hij knikte: 'Sommige bestonden nog geen maand...'
Zo bont heb ik het zelf nooit gemaakt, gelukkig hadden mijn bandleden en ik een iets langere adem, maar de bottomline is: Het is niet eenvoudig een bandje bij elkaar te houden...
Muzikale meningsverschillen, ambities die in de weg zitten, botsingen op het persoonlijke vlak en als er succes aan de horizon gloort komt daar nog eens gedoe met geld en het gevecht om aandacht bij.
Striptekenaar Zep is al jaren met muziek bezig en deed ook eerder al pogingen zijn liefde voor muziek en bandjes te integreren in zijn strips. Dat is hem nu definitief gelukt met het zeer goed uitgevallen Mannen onder elkaar.



Het is het verhaal van een uit elkaar gevallen band die elkaar, járen nadien, weer eens gaan ontmoeten.
Drummer Frank en bassist JB doen uitsluitend nog wat met muziek in hun vrije tijd, gitarist Yvan heeft eigenlijk geen gitaar meer aangeraakt sinds hun band Tricky fingers uit elkaar viel, maar zijn broer Sandro heeft het helemaal gemaakt en is een gevierd popzanger geworden.
In Mannen onder elkaar vertelt Zep hoe dat zo gekomen is, maar bovenal vertelt hij over de moeizame relatie tussen de twee broers, wat er tussen hen instaat en hoe ze dat – uiteindelijk – te boven komen.
Zep vertelt zijn verhaal in veel heen- en weer springende flashbacks, die hij markeert door subtiel van kleurpalet te wisselen. Het tekenwerk is volwassen en sierlijk, maar Zep's verhaal maakt het meeste indruk.
Sandro is degene met zwembad en de roem, maar is hij eigenlijk wel beter af dan bassist JB die – buiten de muziek – een uitstekend en gebalanceerd leven voor zichzelf gecreëerd heeft?
Het slechts af is aanvankelijk Yvan, die zich maar niet over het verleden heen kan zetten.
Mannen onder elkaar is ook het verhaal van zijn genezing.

(HH)

Interesse? Koop het album hier!