Recensie Zoon van de zon HC door Eric Henninot & Fabien Nury naar Jack London (De parels van Parlay)

Recensie Zoon van de zon HC door Eric Henninot & Fabien Nury naar Jack London (De parels van Parlay)

 

Recensie Zoon van de zon HC
door Eric Henninot & Fabien Nury
naar Jack London (De parels van Parlay)

 

Zoon van de zon is een oneshot van stripschrijver Fabien Nury en striptekenaar Eric Henninot.
De lijst met in het Nederlands vertaalde stripboeken van de tekenaar achterin dit album is beperkt: Carthago, een deel van WW2.2, wat Kronieken van Legioen en zijn bekendste werk: het derde deel van XIII Mystery Little Jones.
Stripschrijver Nury's lijst is indrukwekkender, niet alleen door de hoeveelheid titels, maar ook door de kwaliteit ervan. Stuk voor stuk klasse-strips: Atar Gull, Tyler Cross, W.E.S.T., Silas Corey, De dood van Stalin (dat verfilmd gaat worden met o.a. Michael Palin), etc.
Waarom een man met zoveel fantasie een verhaal van een ander gaat bewerken is me na het lezen niet helemaal duidelijk. Echt een opzienbarend verhaal is dit namelijk niet – zeker niet het beste dat Jack London schreef. Wat Nury ons zelf in de afgelopen jaren voorschotelde was eerlijk gezegd bijzonderder.
Dat wil overigens niet zeggen dat Zoon van de zon een slechte strip is en niets vermakelijks te bieden zou hebben...

 


Het verhaal is afkomstig uit het boek Son of the Sun van Jack London, waarin die meerdere korte verhalen vertelt met dezelfde hoofdpersoon: David Grief. Alle verhalen spelen zich af in de Stille Zuidzee en handelen rond blanke plantage-eigenaars en kapiteins die in dat gebied hun geluk zochten. Parlay vond het; een eiland waarover hij zichzelf tot koning kon uitroepen, een baai boordevol kostbare parels en onderdanen die niet te beroerd waren die voor hem op te duiken.
Maar toch ging het na een voorspoedige start al snel bergafwaarts met Parlay. Volgens zeggen werd hij gek van verdriet toen zijn dochter stierf. En nu – aan het eind van zijn leven – nodigt hij alle blanken uit het gebied uit om een bod te doen op zijn enorme collectie parels.
Álle blanken, behalve Grief...


Tekenaar Henninot blijkt een uitstekende keuze voor dit album. Zijn tekeningen zijn verzorgd (ergens tussen William Vance en Jean-Yves Delitte in) en hij kan goed uit de voeten met schepen en het natuurgeweld dat – in de vorm van een orkaan – een hoofdrol speelt in dit album.
Wie zal het zeggen, misschien koestert Nury wel warme herinneringen aan Zoon van de zon,
had Henninot gewoon eens zin om parels en een orkaan te tekenen of heeft dit Jack London-verhaal voor hen een nostalgische waarde.
Wat de aanleiding ook is, Zoon van de zon is een prima album dat niet zo beklijft als andere Nury strips, maar zeker niet misstaat in het fraaie rijtje strips dat hij ondertussen op zijn naam heeft staan.

 



(HH)

Interesse? Koop het album hier!