Recensie Het verslag van Brodeck HC 02 De stilte
door Manu Larcenet (naar Philippe Claudel)

Met 160 pagina's prachtig tekenwerk in zwart-wit, los maar toch precies, maakt Manu Larcenet zijn verhaal over Brodeck en de Anderer af in het tweede deel De stilte.
Als Brodeck zijn verslag inlevert is alles gezegd wat er gezegd moest worden en is de zaak helder: Brodeck weet wat hem te doen staat...

Ogenschijnlijk gaat Het verslag van Brodeck over een moord in een afgelegen gemeenschap, maar het tweeluik is geen detectivestrip. Het eigenlijke thema is de psychologie van de massa, specifiek die van een groep die in het nauw gedreven wordt. Wie denkt 'Zoiets zou ík nooit doen' of 'Hoe kon zoiets nou gebeuren,' doet er goed aan deze strip – of het boek van Claudel – eens te lezen.
Een ander thema is 'de waarheid'. Wat is de waarheid? En willen we die eigenlijk wel kennen? De dorpelingen van Brodeck reageren er in dit tweede deel nogal heftig op. Niet omdat ze slecht zijn, het zijn maar mensen. Net als u en ik. Het zou ons ook zomaar kunnen overkomen...

Het verhaal (naar een roman van Philippe Claudel) is beklemmend verstript door Larcenet, die hiermee inderdaad – zoals  we in onze recensie van deel 1 voorspelde – zijn meesterlijke Blast naar de kroon steekt. Welke van de twee beter is kan ik op dit moment nog niet zeggen, daar moet eerst wat tijd overheen, maar het wordt een nek-aan-nek race.
Hoe dan ook: Larcenet staat ferm bovenaan als één van de  topauteurs van de stripwereld.

(HH)

Interesse? Koop het album hier!