Recensie Waar de mieren heen gaan HC
door Michel Plessix & Frank Le Gall

Waar de mieren heen gaan is een nieuwe strip van Michel Plessix, de sympathiek overkomende striptekenaar van Patje van het Groenewoud, De wind in de wilgen en De wind in de woestijn.
Hij is een beetje uit het geheugen van de striplezer verdwenen door slechte leverbaarheid van zijn laatste twee series, die verschenen bij de Standaard uitgeverij en verspreid werden door een verspreider die een hekel heeft aan naleveren.
Maar Waar de mieren heen gaan is ondergebracht bij uitgeverij Casterman en die heeft een prima distributeur, dus dat mag het succes van Plessix' jongste pennenvrucht niet in de weg staan.


Hij en scenarist Frank Le Gall (Theodoor Cleysters, Robbedoes Het moeras van de tijd) hebben met deze strip een Oosters sprookje willen maken, geschikt voor een jong publiek.
Saïd is een dromerig Arabisch jongetje dat liever de mieren achterna loopt dan naar school te gaan. Het liefst zou hij weten wáár die mieren naartoe gaan, maar hij mag van zijn moeder niet verder dan de fontein. Dan duikt uit het niets een grote bonkige man op die hem voorbij de fontein voert, vér voorbij de fontein, de woestijn in, waar hij Saïd opdraagt de geiten te hoeden zodat hij zelf op bedevaart kan.
Saïd had nooit eerder kennisgemaakt met zijn grootvader, want die zal altijd onder zijn boom de geiten te hoeden en kon geen kant uit. Dat zelfde geldt nu voor Saïd, die zeeën aan tijd doodt door te praten met grootvaders oudste geit, die – hallo, het is een sprookje – praten kan.
Zodra er onverwachts 'aflossing van de wacht' opduikt krijgt Saïd tóch de kans te ontdekken waar de mieren vandaan komen...


Waar de mieren heen gaan is een sympathiek verhaal van Le Gall , sympathiek getekend door Plessix en fraai ingekleurd door Sebastien Orsini. Niets spectaculairs, maar een lekker tussendoortje.

(HH)

Interesse? Koop het album hier!