Recensie De platenspeler HC
door Raphael Beuchot & Zidrou

Anno 2017 lijkt de platenspeler weer helemaal terug van weggeweest.
Goed nieuws, vind ik: ik ben gek met mijn platenspeler.
De platenspeler uit de titel van deze derde samenwerking tussen Raphaël Beuchot en Zidrou is echter geen apparaat om platen mee af te spelen, maar een mens.
Al wordt hij eerder als 'ding' behandeld dan als mens...
In het Belgisch Congo van rond 1930 – waar dit verhaal zich afspeelt – werd een neger niet als een mens gezien. Behalve door een enkele blanke gast, zoals de beroemde violist Eugene Ysaÿe, die zich verbaast over deze zwarte man die als enige taak heeft de verzameling 78-toeren platen van Ysaÿe's gastheer te onderhouden en af te draaien. Dat was in het tijdperk voor Spotify, CD-speler of zelfs pick-up een grotere klus dan we ons vandaag de dag nog kunnen voorstellen. Tijdens het voorprogramma van ons bandje The Charles Darwin Selection draaien we wel eens 78-toeren plaatjes op zo'n ouderwets opdraaibaar koffergrammofoontje. Je bent er behoorlijk druk mee, kan ik u vertellen.

De 'platenspeler' heeft er zo'n beetje een dagtaak aan. Ysaÿe krijgt dankzij een blessure de kans contact te leggen met de man en al snel blijkt dat beide een diepe passie delen: De muziek.
Zidrou vertelt wederom met veel gevoel en inleveningsvermogen zijn verhaal. Erg veel gebeurt er niet qua 'actie', maar De platenspeler is o zo subtiel. Zo stipt Zidrou met een enkel woord en gebaar de Congolese Gruwel aan. Het kan zomaar aan je voorbijgaan, maar de ingewijde weet genoeg.
De tekeningen van Raphaël Beuchot zijn eveneens sober en sluiten mooi aan bij het kalme vertelritme.
De Platenspeler is wat mij betreft de beste van de drie samenwerkingen tussen Beuchot en Zidrou (De verhalenverteller, Marie-Leontine).
En dat is heus niet alleen omdat ik dol op platenspelers ben...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!