Recensie Roma
1. De vloek
2. De overwinning of de dood
door Regis Penet, Luca Erbetta, Eric Adam, Pierre Boisserie, Didier Convard & Gilles Chaillet

Roma is een nieuwe conceptreeks van uitgeverij Daedalus – de uitgeverij grossiert er in – en is op eenzelfde manier opgezet als bijvoorbeeld De 7 wonderen, De man van het jaar en Complot. Thematisch hangen de albums samen – in de ene reeks overigens meer dan in de andere – maar periodes, tekenaars en zelfs schrijvers kunnen per deel verschillen.
In dergelijke reeksen zijn dus niet bepaalde persónen de hoofdrolspelers, maar bepaalde pláatsen of soortgelijke gebéurtenissen in verschillende periodes van de geschiedenis.

In Roma staat de stad Rome centraal. De reeks wordt geschreven naar een idee van Gilles Chaillet (Vasco, Lefranc, De schilden van Mars) door Eric Adam, Pierre Boisserie & Didier Convard, die voor elk van hun albums een ander tijdvak uit de geschiedenis van de stad der steden nemen.
Het eerste deel De vloek begint – vreemd genoeg – niet in Rome, maar in Troje. Volgens de schrijvers is het lot en de historie van Rome namelijk verbonden met dat van het afgodsbeeld Orichalcum dat dankzij haar twee hogepriesteressen een plekje krijgt in Troje.
De twee zijn zussen en weten de harten te veroveren van twee van Troje's grootste helden: Leonidas en Achilles. De heren hebben normaal gesproken geen oog voor vrouwelijk schoon en schijnen enkel geïnteresseerd in het uitdagen van de dood op het slagveld, maar de twee zusters weten de belofte van de twee te doorbreken. De belofte nooit meer een vrouw aan te raken uit berouw en boetedoening voor een barbaarse daad die ze jaren geleden begingen.
Lijkt het toch nog goed te komen met de twee krijgers; later zal blijken dat ze de ene vloek voor de andere hebben ingeruild...
Of zijn het beiden keerzijden van dezelfde medaille?


Om een lang verhaal kort te maken: De priesteressen en het beeld komen terecht in Rome, waar het onder de naam Palladium vereerd wordt als beschermende kracht. Ook daar blijft het mysterieuze beeld het lot van de stad én dat van de erfgenamen van Leonidas en Achilles bepalen.
Waar het eerste deel nog wat uitleggerig overkomt, komt de actie in het tweede goed op gang. In De overwinning of de dood – dat zich zo'n 1000 jaar later afspeelt als Hannibal aan zijn tocht over de Alpen begint– besluit opperpriester en senator Furius Leo de goden uit te dagen en een eind te maken aan de invloed van Palladium. Zijn kruistocht tegen Palladium speelt zich af tegen de achtergrond van de strijd van de Romeinen tegen Hannibal, een gegeven waar Leo handig gebruikt van maakt.
Maar de goden van de Olympus trotseren, dat kan eigenlijk maar op één manier aflopen...
In het derde – nog te verschijnen – deel gaan de auteurs een wat kleinere stap naar de tijd van Julius Caesar maken.
Enzovoorts, enzovoorts.


Het tekenwerk is steeds in handen van een ander. Régis Penet tekende het eerste deel, je zou hem kunnen kennen van Gevilde nachten.
Zijn tekenwerk is prima. Fraaier nog is dat van Luca Erbetta, die het tweede deel tekende en iets soepeler met de tekenpen overweg kan.
Ondanks de tussenliggende 1000 jaren voelt het bij het lezen van deze strip toch aan alsof je één doorlopend verhaal zit te lezen, dankzij de slimme truc de erfgenamen van de twee Trojaanse strijders steeds de hoofdrollen te geven.
Er valt natuurlijk wel het één en ander af te dingen op de historische waarschijnlijkheid van wat de heren Adam, Boisserie en Convard hier ter berde brengen, maar wie De 7 Wonderen met plezier gelezen heeft zal zich ook aan Roma geen buil vallen.
Ik vind het knap hoe de heren scenaristen de verschillende periodes uit de werkelijke geschiedenis (al is dat bij geschiedenis altijd een schimmig gebeuren) middels een goed leesbaar verhaal met elkaar weten te verbinden...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!