Recensie Missie Osirak HC
door Ramon Rosanas, Luc Brahy & Jean-Claude Bartoll

Vliegtuigstrips zijn weer he-le-maal terug in de stripwinkel en ze mogen zich verheugen in een warme belangstelling van de klanten. Best begrijpelijk eigenlijk. Het beroep van vliegenier heeft de belofte van avontuur in zich. Wie wilde er als jongetje nou géén piloot worden?
Euh... ik. Ook geen brandweerman, trouwens.
Van techniek heb ik geen verstand en al zouden de tekenaars die 'kisten' helemaal verkeerd op papier zetten; ik zou er vermoedelijk geen erg in hebben. Daardoor kan ik ook niet beoordelen of de tekenaars van Missie Osirak hun huiswerk goed hebben gedaan.
Wat ik wél kan beoordelen is dat het verhaal dat Jean-Claude Bartoll (Insiders, Diamanten, MX-22) hier vertelt zeer geloofwaardig overkomt.
En dat had ik niet verwacht... Onlangs nog las ik zijn driedelige serie Antarctica over de race naar de Zuidpool en daarmee vloog hij compleet uit de bocht! Anders dan in vliegtuigtechniek heb ik me namelijk wél verdiept in de menselijke aanwezigheid op de polen en wat Bartoll de striplezer daarover voorschotelt slaat nergens op.
In Missie Osirak houdt hij zich echter voornamelijk bij de feiten en speculeert enkel wat rond de acties van de geheime diensten als die de ingebruikneming van een Iraakse kerncentrale proberen tegen te gaan.
Begin jaren tachtig bouwde Irak namelijk een kerncentrale. Volgens eigen zeggen voor het opwekken van elektriciteit...
Maar daar heb je geen verrijkt uranium voor nodig en alles wees er op dat de Irakezen dat persé wilden bemachtigen.
Aanvankelijk werd geprobeerde de levering te stagneren en te saboteren, maar toen dat niet voldoende was zette de Israëlische luchtmacht Missie Osirak op. Met (toen) spiksplinternieuwe F-16's werd de kerncentrale gebombardeerd. Met succes: een kernaanval door Irak op Israël was van de baan.


Missie Osirak vertelt het verhaal van deze missie, zonder poespas en wederom blijkt hoe het geluk het slagen van een missie soms tegemoet komt. Israël stond niet bovenaan op de wachtlijst voor F16's. Iran was eerst aan de beurt, want daar betrok het land dat de vliegtuigen in elkaar moest knutselen z'n olie. Een politiek incident streepte Iran echter van de wachtlijst en daardoor kregen de Israëli's hun machines nét op tijd om in te grijpen en een atoombom op Israël te voorkomen...
Dit album verscheen in Frankrijk in twee delen. Dat is helaas maar al te goed te merken als halverwege het niveau van het tekenwerk drastisch daalt wanneer Luc Brahy (Insiders Genesis, Blauwe verten, Imago mundi) het stokje overneemt van Ramon Rosanas (WW2.2 deel 4). Waarom er in een tweedelige serie van tekenaar geswitcht moet worden is een raadsel, maar het is het enige smetje op deze verder prima strip.

(HH)

Interesse? Koop het album hier!