Recensie De zwerver
door Maarten de Saeger

Na zijn geslaagde album Mijn begrafenis komt de Belgische striptekenaar Maarten de Saeger nu met De zwerver.
Zijn strips getuigen van emotionele diepgang en hebben als thema het intermenselijk verkeer.
Mijn begrafenis ging over rokkenjager die bij zijn dood een reeks aan gebroken harten achterliet.
In De zwerver staat een relatie centraal, of het einde daarvan. Hannes en Ines lijken zó voor elkaar geknipt dat iedereen verbaasd is als Ines het uit maakt. Nou ja, ze waren erg verschillend, maar vulden elkaar perfect aan. Hannes snapt het niet. Hij snapte eigenlijk sowieso niet waar hij Ines aan verdiend had...
Ines trekt zich om het allemaal te verwerken terug op het platteland, in het huisje dat ze van haar grootvader erfde. Dan duikt er een vreemde zwerver op die – min of meer per ongeluk – de huisgenoot van Ines wordt. In het begin is dat allemaal nog wel OK, vindt Ines, maar na verloop van tijd krijgt ze de kriebels van haar gast, die bovendien niets uitdoet op haar verzoek een ander thuis te zoeken.
Hannes ziet zijn kans. Hannes zoe-ze-reskjoe!

Hoewel het album 178 pagina's telt weidt De Saeger nergens te lang over uit, met maximaal vier plaatjes per pagina schiet het natuurlijk ook lekker op. Hij doet weinig meer dan de gemoedstoestand van Ines én Hannes in beeld brengen en de manier waarop hij dat doet komt heel natuurlijk over. 's Wereld beste tekenaar is hij niet, maar het tekenwerk is sfeervol genoeg om de lezer geboeid te houden en het verhaal te dragen.
Om het verhaal dat De Saeger vertelt na te vertellen heb je maar een paar zinnen nodig, maar toch is De zwerver van begin tot eind boeiend. Net als bij Mijn begrafenis zit het venijn 'm in de staart, als het allemaal heel anders afloopt dan je zou denken.
Al is 'Zagen' Belgisch voor zeuren: De Saeger is bepaald geen 'zager', maar een efficiënt verteller.

(HH)

Interesse? Koop het album hier!