Recensie De rest van de wereld & Na de ramp HC door Jean-Christophe Chauzy

Recensie De rest van de wereld & Na de ramp HC door Jean-Christophe Chauzy


Recensie De rest van de wereld & Na de ramp HC
door Jean-Christophe Chauzy

 

Jeumig, we dachten dat Marie in het eerste deel De rest van de wereld al meer dan voldoende voor haar kiezen had gekregen en gingen ervan uit dat ze in het tweede deel Na de ramp af zou koersen op een happy end, waarbij naarmate het verhaal vorderde de donderwolken zouden wegtrekken en de zon weer tevoorschijn zou komen.
Pfoe, nou mooi niet. Het wordt alleen maar érger!


En Marie had het aan het begin van deel één al zwaar: In de steek gelaten door haar man – voor een jongere vrouw natuurlijk – voelt ze zich dubbel verantwoordelijk voor hun twee zoons als een zwaar noodweer en hevige aardschokken het gebied teisteren waar ze een maand lang vakantie vierden. Haar eerste zorg is haar jongens terugvinden, die een dorp verderop bij een vriendje logeerden.
Ze zit behoorlijk over hen in de rats. Maar op de achtergrond speelt een ándere angst: dat die lul van een ex van haar verwijten zal gaan maken over een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel...


Als ze de jongens terugvindt en ze de berg proberen af te dalen naar minder hevig getroffen gebieden blijkt het óveral even erg te zijn: Overal puin en lijken, nergens stroom, schoon water of iets behoorlijks te eten. Aanvankelijk weten de autoriteiten de boel nog in goede banen te leiden, maar naarmate het langer duurt nemen de mensen het recht in eigen handen.
Keerde eerst de natúúr zich tegen de mens, nu keert ook de mens zich tegen de mens. Zonder pardon wordt er gestroopt, geroofd en gemoord. Het is ieder voor zich en het enige recht dat nog geldt is dat van de sterkste. Of slimste.
Als zelfs de trouwe hond Plutarchus zich tégen Marie en haar zonen keert vraag je je af of het ooit nog goed zal komen, maar Marie houdt vol en haar zonen blijven maar hopen dat hun vader hen te hulp zal schieten.



Heftig hoor, wat Jean-Christophe Chauzy hier neerzet!
En niet alleen qua verhaal en tekst. Met zijn tekenwerk snijdt hij nergens de bochtjes af. Hij lijkt het zichzelf juist zo moeilijk mogelijk te maken! Bergketens, hele verwoeste dorpen, scheepskerkhoven, rivieren vol meegesleurde autowrakken en bomen, alles wordt minutieus in beeld gebracht en vanuit verschillende camerastandpunten bekeken.
Klasse.
Ik ben diep onder de indruk.


(HH)

Interesse? Koop het album hier!