Recensie Mikel HC
Het verhaal van de snoepverkoper die veranderde in een hond
door Judith Vanistendael & Mark Bellido

Mark Bellido verraste al eens eerder met een politiek getint verhaal dat toch meer over gewone mensen handelde dan over de politiek zelf: Met Wauter Mannaert maakte hij enige tijd geleden de strip El Mesias. Goede strip vonden wij en het was dan ook verheugend nieuws dat Bellido – die van huis uit romanschrijver is – opnieuw een stripproject ging aanpakken. Wéér met een Belgisch striptalent, Judith Vanistendael deze keer.
Haar strips De maagd en de neger en Toen David zijn stem verloor maakten grote indruk op ons. Ze kiest zware onderwerpen voor haar strips (discriminatie, kanker en nu terrorisme) die weinig meisjesachtig zijn. Mochten sommigen nog denken dat vrouwen enkel lieve, zachte stripjes maken, dan zal zij je uit de droom helpen.
Al begint Miguel zachtaardig...
Miguel is een dromerige snoepverkoper, die ervan droomt schrijver te worden. Geld interesseert hem niet. Hij is drukker met zijn kinderen en fladdert onbekommerd door het leven. Zijn baas steekt anders in elkaar en zet Miguel keer op keer onder druk. Ook Miguel's vrouw vindt dat hij serieuzer moet worden. De rekeningen moeten betaald, niet? Dat en het besef dat hij nooit iets meemaakt dat de moeite van het opschrijven waard is, doet Miguel besluiten zijn leven anders in te richten. De ommezwaai is rigoureus. Van snoepverkoper wordt hij 'hond': Lijfwacht van door de ETA bedreigde hooggeplaatste personen.
De verandering keert terug in zijn naam: de zachte Miguel wordt de harde Mikel.


Bellido put ongetwijfeld uit zijn eigen ervaringen, hij was vier jaar lang zelf een 'hond.
Het levert een indringend boek op, het leven van een lijfwacht blijkt – anders dan je zou verwachten – voor de betrokkene niet zozeer gevaarlijk dan wel dodelijk saai. Veelbetekenend is het plaatje waarop een koppeltje lijfwachten in een steeds groter wordende berg sigarettenpeuken staat te wachten... en te wachten.
Koffie en nicotine zijn de échte vijanden van 'honden', maar als Mikel een kogel ontvangt met zijn naam er op komt de dood wel erg dicht bij...

Vanistendael geeft toe dat het maken van dit album niet alleen maar een plezierklus was. Véél pagina's en veel oninteressante dingen om te tekenen als auto's, zonnebrillen en revolvers. Een monsterklus, maar ze kan tevreden zijn: Het karwei is geklaard en het is een boeiend album geworden. Ze mag even uithijgen.
En Bellido? Laten we hopen dat die alweer op zoek is naar de volgende jonge Belgische tekena(a)r(es) voor een nieuw project.

(HH)

Interesse? Koop het album hier!