Recensie Complot 2. De krach van 1929
door Luc Brahy, Alcante & Gihef

Het gevaar van een serie als Complot – waarin het thema de constante is in plaats van de tekenaar of de held – is dat er weinig verband hoeft te zijn tussen de delen onderling, al worden wel alle delen door Gihef geschreven, die samen met Alcante het concept bedacht. Bij een dergelijke serie kan het zomaar zijn dat het ene deel je heel goed bevalt, terwijl een ander je helemaal koud laat.  Dat ondervond ik eerder al bij series als Zeven en Casus.
Deel één van Complot ging over de Tempeliers en werd fraai getekend door Brice Cossu.
Het is dan ook even slikken als je Complot deel 2 openslaat: Deze historische strip speelt zich af tegen een heel ander decor – New York eind jaren twintig – en Luc Brahy haalt het niveau van Cossu op geen stukken na.
Maar niet alle flashy getekende strips zijn automatisch de béste strips.


Als je eenmaal aan het lezen bent in De krach van 1929 blijken de tekeningen van Brahy (Imago Mundi, Blauwe verten, Insiders Genesis) het verhaal prima te ondersteunen. En dat verhaal is wederom uitstekend! Gihef (High security, Slangengebroed) springt heel vrij om met de historische werkelijkheid als hij het complot achter de krach van 1929 onthult. Ik weet te weinig van die Krach en van economie om te beoordelen of het verhaal dat hij vertelt hout snijdt, maar hij weet er mijn aandacht mee vast te houden en zet zijn complottheorie geloofwaardig neer.
Van mij mag hij vaker zo ogenschijnlijk lukraak met beroemde historische persoonlijkheden strooien.
De krach van 1929 is een totaal andere strip dan De ondergang van de Tempeliers, maar ook dit album is zéér lezenswaardig!

(HH)

Interesse? Koop het album hier!