Recensie Oorlogsvrouwen
1. Amy Johnson
2. Sophie Scholl
3. Berthie Albrecht
4. Mila Racine
door Regis Hautiere, Francis Laboutique, Emmanuelle Polack,
Pierre Wachs, Marc Veber, Ullcer & Olivier Frasier

Met Oorlogsvrouwen halen Hautiere, Laboutique & Polack vier in vergetelheid geraakte vrouwen voor het voetlicht die allen rond de Tweede Wereldoorlog hun 'fifteen minutes of fame' beleefden, al stond bijvoorbeeld Amy Johnson veel langer in de schijnwerpers dan de vrij onbekende gebleven Mila Racine, en om héél andere redenen.
Amy Johnson was een pilote en streed voor haar recht haar beroep te mogen uitoefenen in een door mannen gedomineerde wereld. De overige drie Oorlogsvrouwen zijn meer rechtstreeks bij de Tweede Wereldoorlog betrokken geweest, allen als tegenstanders van het Duitse regime. Sophie Scholl verspreidde pamfletten om de Duitse bevolking wakker te schudden; Berthie Albrecht was één van de kopstukken achter het ondergrondse blad Combat en Mila Racine smokkelde kinderen clandestien de Zwitserse grens over.
Wat hebben al deze vrouwen – naast hun verzetsdaden – gemeen met elkaar?
In werkelijkheid weinig, maar veel historische strips vinden hun bestaansrecht in het fantasierijk met elkaar verbinden van historische feiten. Schrijvers Regis Hautiere, Francis Laboutique & Emanuelle Polack bedachten de Zwitserse spionne Anna Schraerer, codenaam Gerda, die in opdracht van Admiraal Canaris infiltreerde door met de vier 'oorlogsvrouwen' bevriend te raken.
Háár verhaal is het eigenlijke verhaal van Oorlogsvrouwen, de serie, terwijl elk album afzonderlijk één van de vier 'oorlogsvrouwen' onder de loep neemt.

Dat werkt vrij goed. Als je een boek uit hebt ben je eigenlijk heel goed op de hoogte van het leven van de desbetreffende vrouw. De rode draad Anna Schraerer als excuus voor een serie is helemaal niet zo'n slecht idee. Háár verhaal komen we stukje bij beetje te weten aan de hand van een kistje dat Claire Guissart erft van haar tante. Het bevat kranteknipsels over de vier 'oorlogsvrouwen' en een boekje met aantekeningen.
Claire rust niet voor ze uitgevogeld heeft wat het verband tussen deze vier dames en haar tante is... De ontknoping is niet het sterkste deel van deze serie, maar de manier waarop de schrijvers spelenderwijs stukjes vergeten historie onder de aandacht van de striplezer hebben gebracht is onderhoudend en origineel. Bovendien maken de auteurs van Anna geen bordkartonnen spionne, maar een mens van vlees en bloed, die niet onaangedaan blijft onder hetgeen ze beroepsmatig allemaal te zien krijgt.
De vier albums werden achtereenvolgens getekend door Pierre Wachs, Marc Veber, Ullcer & Olivier Frasier. Allemaal minder bekende tekenaars met nogal uiteenlopende stijlen. Vanwege de focus op de vier 'oorlogsvrouwen' – en omdat alle heren geen wereldtekenaars zijn – heeft dat eerder een positief dan een negatief effect.
Wie bang is voor een al te feministisch tintje kan ik geruststellen: valt reuze mee.
Er waren naast een boel dappere mannen nou eenmaal ook een boel dappere vrouwen actief tijdens de Tweede Wereldoorlog...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!