Recensie De man van nu door Hanco Kolk & Kim Duchateau
& Patience door Daniel Clowes

Hanco Kolk en Daniel Clowes, twee oudgedienden in de stripwereld. Beiden achter in de vijftig en hoewel de reikwijdte van Clowes natuurlijk veel groter is door zijn Engelse moedertaal en de omvang van zijn geboorteland (waar dat van Hanco Kolk ontelbare malen inpast) blijken ze meer gemeen te hebben dan je op het eerste gezicht zou denken. Beiden kwamen onlangs met een strip die als thema 'de klok terugdraaien' of 'iets ongedaan maken' heeft. Dat kan natuurlijk met de leeftijd van de heren te maken hebben... Als je de zestig nadert heb je meer terug dan vooruit te draaien. Beide strips hebben ook een science-fiction element, een richting die in het werk van beiden eigenlijk niet eerder gekozen werd.

Hanco Kolk (Meccano, Gilles de Geus, S1ngle) wordt overigens bijgestaan door de veel jongere Kim Duchateau (Esther Verkest).
Hun album De man van nu is een ware co-productie. Kolk schreef het verhaal, maar beiden tekenen en inkten hun 'eigen' personages en dat werkt heel goed, hoewel de tekenstijlen van Kim en Hanco nogal verschillen. Het werkt omdat ze beiden een andere tijdsdimensie voor hun rekening nemen. Kolk tekent de mens zoals wij die kennen, hier de Chronomens genoemd. De Chronomens kan de personages van Duchateau, de Decimalen niet zien, maar andersom wel. Want de Decimalen bewegen zich veel vlugger. Eén van onze secondes duurt voor hen een decennium.
Als Decimaal Rafael Fallstaff hopeloos verliefd wordt op de Chronomens Sylvia die onherroepelijk over 2 seconden gaat sterven heeft hij dus in zijn dimensie nog ruim de tijd om haar te redden. Het levert verrassende scènes op en het stoort nergens dat de twee tekenaars in elkaars tekeningen hun personages plaatsen.

Daniel Clowes (Eightball, Ghostworld) vertelt ook een liefdesverhaal. Jack Barlow bevrucht zijn vrouw Patience. Niet zo goed gepland, want geld om een kind op te voeden is er niet. Als Patience een poosje later dood in hun appartement aangetroffen wordt heeft de politie het scenario al klaar: Paniek vanwege de zwangerschap, papa is de dader.
Maar papa blijkt onschuldig en wordt na ruim een jaar vrijgelaten als aanvullend bewijsmateriaal aantoont dat hij niet de moordenaar van Patience geweest kan zijn. Terug in de maatschappij beseft hij dat er niets is om naar terug te keren en bijt hij zich obsessief vast in het vinden van haar moordenaar.
Min of meer bij toeval stuit hij op een veel betere optie dan wraak nemen: Hij bemachtigt een tijdreisapparaat en gaat terug in de tijd om de moord te voorkomen en zijn leven weer terug te krijgen...

Aan de grondslag van beide albums ligt een interessante gedachte, die in beide gevallen goed uitgewerkt wordt door de stripmakers.
Ze nemen de tijd hun verhaal te vertellen, maar dat verveelt geen minuut, al had Patience wat mij betreft ietsje korter mogen uitvallen, maar dat kom misschien ook doordat Clowes' tekeningen niet zo sprankelend, zijn werk vrij cynisch is en zijn kleurgebruik ronduit saai.
Belangrijker is: je voelt als lezer sympathie voor de obsessieve reddingswerkers en aanvankelijk iets van triomf als zowel Jack als Rafael er in lijken te slagen hun geliefde te redden.
Maar niets is zoals het lijkt. Het venijn zit 'm zoals altijd in de staart.
Zowel Kolk & Duchateau als Clowes hebben de lezer mooi bij de neus gehad...
Alle drie de auteurs leveren met De man van nu en Patience zo'n beetje hun beste werk tot op heden af.

(HH)

Interesse? Koop het album hier!