Recensie De roofdierenclub 01 De boeman
door Steven Dupre en Valerie Mangin

Striptekenaar Steven Dupré kennen we in Nederland vooral van historische strips met absurde trekjes. Het bekendst is hij geworden met de stripserie Kaamelott waarin hij met de ridders van de Ronde Tafel soms haast Pythoneske grollen uithaalt. Midgard was wat minder absurd, maar ook daarin speelt humor een grote rol. Voor zijn jongste project De roofdierenclub verlaat hij het humoristische pad op drastische wijze en is het vooral dreiging wat de klok slaat.
Hoewel Dupré goed tekenen kan en een overtuigend Londen van 1865 op papier zet kan ik me bij een eerste doorbladering niet aan de indruk onttrekken dat een Jack the Ripper-achtige setting toch niet helemaal zijn ding is, al beweert hij zelf dat hij in elke gewenste stijl kan tekenen zolang er maar af en toe een paard voorbij draaft...

Op scenario van Valerie Mangin (Alex senator, Pijl van Nemrod, De gesel god) geeft Dupré een beeld van de Engelse samenleving toen kinderarbeid daar nog de gewoonste zaak van de wereld was. De kloof tussen arm en rijk was enorm en het is daarom dat de uit de gegoede burgerij afkomstige Elizabeth zich niet mag afgeven met straatschoffies als 'schoorsteenveger' Jack. Maar zoals wel vaker trekt de verboden vrucht en Jack laat Elizabeth tijdens een sluiptocht door nachtelijk Londen iets zien dat haar tot in de grond schokt.
En dan weet ze nog niet eens dat wat ze bij de slager zag hangen bestemd was voor het diner op... daddy's club!
Een thriller, zo beschrijven de auteurs De roofdierenclub. Klopt helemaal, maar toch overtuigt de strip me niet helemaal.
Het schokeffect ligt er wat te dik bovenop, misschien?
Echte horror heeft vaak een knipoog nodig om het verteerbaar te maken en die ontbreekt in De roofdierenclub.

Op één been kun je niet staan, en zo is ook een tweeluik moeilijk te beoordelen op basis van slechts één deel. In het verleden zijn stripseries die zeer voortvarend van start gingen meermalen bij een tweede of derde deel genadeloos door de mand gevallen of hebben strips waar ik aanvankelijk niet zo van overtuigd was zich voortreffelijk gerevancheerd met de vervolgdelen.
Wie weet... maar wat De roofdierenclub betreft ben ik niet erg optimistisch gestemd...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!