Recensie Bloedkoninginnen Eleonora 1, 2 & 3 HC De zwarte legende
door Carlos Gomez, Arnaud Delalande & Simona Mogavino

Als in 1137 de hertog van Aquitanië overlijdt blijkt uit zijn laatste wil dat hij zijn dochter Eleonora wil uithuwelijken aan troonopvolger Lodewijk XII van Frankrijk. Lodewijk is 16 als het paar trouwt en nog helemaal niet aan een huwelijk toe. Sterker nog, hij had gekozen voor het celibaat en zich voorbereid op een carrière binnen de kerk. Maar wie een politiek huwelijk op dat niveau wil dwarsbomen moet van goede huize komen en Lodewijk trouwt braaf met de ondernemende Eleonora. Nog geen week later overlijdt Lodewijks vader en moet de arme jongen tot overmaat van ramp ook nog eens een koninkrijk gaan leiden. Gelukkig wordt hij trouw terzijde gestaan door 's konings adviseur Suger van St. Denis. Maar niet voor lang. Eleonora ontpopt zich ondanks haar jeugdige leeftijd als een ambitieuze bitch die de zwakke koning manipuleert alsof het haar puppy is.
Suger en de voormalige koningin – die qua achterbaksheid toch ook niet voor een kleintje vervaard is – worden door haar vakkundig op een zijspoor gezet.
Eleonora stelt zich echter niet tevreden met haar invloed aan het hof. Ze wil een haar stempel drukken op de regeringsperiode van haar man en samen met hem de geschiedenisboeken ingaan. Gevaarlijk spel en ze gaat dan ook te ver als ze Lodewijk in 1142 dwingt ten strijde te trekken tegen de graaf van Champagne. Meer dan duizend onschuldige burgers worden het slachtoffer van Eleonora's grootheidswaanzin en Lodewijks zwakheid.

Wie Eleonora en Lodewijk op het internet opsnort ontdekt dat de scenaristen Arnaud Delalande en Simona Mogavino handig gebruik hebben gemaakt van de gaten in de geschiedenis. De feiten en jaartallen kloppen, maar ze hebben er hun eigen dramatische invulling aan gegeven.
Was Eleonora echt zo'n feeks? Daar kom je met wat oppervlakkig Google-en niet achter, maar het doet er feitelijk ook niet toe. De heren hebben een geloofwaardig en goed doortimmerd verhaal gebrouwen uit de spaarzame biografische informatie die er over Lodewijk XII en zijn vrouw te vinden is.
Het tekenwerk van Carlos Gomes is erg fraai. Gedetailleerd, maar toch helder en zal zeker de liefhebber van het historische genre aanspreken.
Eleonora De zwarte legende beslaat drie delen, maar na twee delen is het grote drama eigenlijk voorbij. In het derde deel gaat Lodewijk als boetedoening voor het drama in Vitry-en-Perthois op Kruistocht. Opnieuw toont Eleonora haar willetje: ze wil – en gáát – mee. Een belachelijke situatie als je ziet wat voor gevolg ze meesleept op een tocht die meer dan een half jaar gaat duren.
Vermakelijk leesvoer en wederom fraai getekend, maar het derde album heeft niet de impact van de eerste twee delen.
Na drie delen zou het trouwens gedaan moeten zijn met bloedkoningin Eleonora, maar er staat gewoon 'wordt vervolgd' aan het eind van deze 'trilogie'...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!