Recensie Zwartlijn 3 Zwijgen als vermoord
door Philippe Berthet & Zidrou

Vrijwel élk plaatje uit het nieuwste album van Philippe Berthet had een aansprekender voorplaat opgeleverd dan de afbeelding die nu de koper moet overhalen om dit album een kans te geven.
Daarmee dreigt het verkoopsucces van de collectie Zwartlijn ten prooi te vallen aan een concept: Berthet maakt détective noir strips en dus moeten er covers op de reeks die uitstraling hebben van een jaren dertig pulpdetective.
Een fraai geschilderde voorkant, dus met veel breedgerande hoeden en angstig uit de ooghoeken loerende damsels in distress? Nope, de cover lijkt eerder gemaakt door een boekhouder dan door een kunstenaar, al moet gezegd dat die van deel drie er ietsje beter uitziet dan van de eerste twee delen.
Genoeg over het uiterlijk, laten we 't over het innerlijk hebben van deze oneshot binnen Berthet's eigen Zwartlijn-reeks.
Het tekenwerk is als vanouds fraai en ook deze keer wordt de lezer getrakteerd op een hoofdrolspeelster met alles d'r op en d'r an.
Jammer dat ze al weer zeventwintig jaar onder de groene zoden ligt...
Haar man Greg Hopper werd er destijds van verdacht haar te hebben vermoord. De sheriff van het Australische Dubbo City denkt nog steeds dat Greg de schuldige is, maar zijn verdachte verdween spoorloos voor hij 'm kon inrekenen.
En nu... een kwart eeuw later, bekent Greg's broer Ike op zijn sterfbed ineens dat niet Greg maar híj Lee Duncan om zeep hielp.


Het scenario voor Zwijgen als vermoord werd geschreven door Zidrou en opnieuw bewijst de man zijn kwaliteiten.
Het sfeertje is goed, het verhaal fijn – al voel je als lezer op een gegeven moment wel zo'n beetje aan welke kant het op gaat.
En het idee om deze strip in Australië te situeren en niet in het meer voor de hand liggende Amerika geeft er een lekker eigenwijs tintje aan.
Negeer de uitstraling van de voorkant en laat je overtuigen door de inhoud!

(HH)

Interesse? Koop het album hier!