Recensie Arcadia Archief 33 HC Sagen en legenden
De pad door Marc-Renier (Warnauts)

Marc-Renier is een pseudoniem van Marc-Renier Warnauts, die het koos om verwarring met zijn eveneens striptekenende broer Eric Warnauts te voorkomen. Eric werkt sinds jaar en dag samen met Raives, ook al een pseudoniem. Guy Servais koos het om op zijn beurt niet met striptekenaar Jean-Claude Servais verward te worden. Samen maakte Raives en Eric Warnauts voornamelijk strips voor uitgeverij Casterman en ze bouwden sinds begin jaren tachtig een redelijke naamsbekendheid op bij de Nederlandse striplezer. Nog niet zo lang geleden scoorden ze hoge ogen met hun oorlogsstrip Nieuwe tijden.
Marc-Renier maakte een tijdlang strips voor het striptijdschrift Kuifje van uitgeverij Lombard, die ook enkele van zijn albums in het Nederlands uitgaf. Het bekendst werd hij met zijn Middeleeuwse verhalen die een plekje vonden in de Collectie Verhalen en Legenden.
Duistere verhalen met veel hekserij en bijgeloof, qua tekenstijl en thematiek verwant aan het werk van de eerder genoemde J.C. Servais.
Diens plattelandsverhalen zijn echter wat lieflijker van aard dan die van Marc-Renier. Een verschil dat weerspiegeld wordt in hun tekeningen: Servais' tekenwerk heeft iets feeërieks, Marc-Reniers tekeningen zijn schetsmatiger en grover. De Middeleeuwen; het tijdperk van de modder dat niet voor niets door de Engelsen The Dark Ages genoemd wordt.

Blijkbaar was niet al het Middeleeuwse werk van Marc-Renier in boekvorm verschenen, want stripuitgever Arcadia – gespecialiseerd in strips die nooit verder kwamen dan het weekblad Kuifje – diepte uit de modder De pad op.
In zwart-wit uitgegeven, zoals alle delen in de Arcadia Archief-reeks, maar dat past prima bij Marc-Reniers verhaal over de heerser Hermelijn die er maar niet in slaagt een mannelijke nazaat te verwekken bij zijn vrouw. Ligt aan die vrouw, dat snapt u, niet aan hém.
Hij zoekt zijn heil bij een heks, maar smeken of zelfs maar vriendelijk vragen is er niet echt bij.
'Gelukkig' voor Hermelijn gaat zijn vrouw wat subtieler te werk en krijgt hij waar hij zo naar verlangt.
Het verhaal van De pad heeft niet zo heel veel om het lijf en de tekeningen zijn – zeker naar de maatstaven van vandaag gemeten – wat cru, maar het sfeertje dat Marc-Renier hier neerzet is perfect van toon. Vooral zijn natuurtekeningen zijn heel sfeervol.
Toch goed om eindelijk weer eens iets van deze haast vergeten striptekenaar onder ogen te krijgen...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!