Recensie Hellship 1
door Jared Muralt

Genrestrips zijn tot op de dag van vandaag populair in de stripwinkels, maar soms lijkt het alsof ze een beetje op de achtergrond raken. Neem nou de science-fiction. Series als Ravian en Luc Orient, die heb je vandaag de dag vrijwel niet meer. Westerns á la Blueberry, het begint een beetje te komen... Undertaker is zeker weten opgezet om het gat dat Blueberry liet vallen te vullen. Piratenstrips zijn er de afgelopen jaren dan wel weer volop verschenen, maar van alle genrestrips gaat 't het best met de pilotenstrip! Vrijwel elke maand ligt er wel een nieuw vliegtuig-album in de stripwinkels: Wunderwaffen, Lady Spitfire, Woestijnvalk, Hemel in Puin en natuurlijk de albums van meestertekenaar Romain Hugault. En dan is Buck Danny ook nog weer terug in de vuurlinie met zijn classic-avonturen. Opvallend is dat er de laatste tijd veel Duitse striptekenaars opereren vanuit de lucht.
Hellship, de meest recente loot aan het pilotenstrip-genre, is getekend en geschreven door de Zwitser Jared Muralt. Aan zijn tekenwerk is te zien dat Muralt een compleet setje Moebius-albums in zijn stripkast heeft staan. Geeft niets, ook Moebius zélf begon – als Giraud – met het lijn voor lijn natekenen van zijn held Jijé.


Hellship speelt zich af tijdens de oorlog in de Pacific, de Stille Oceaan.
Hoewel er wel degelijk gevechtsactie in te vinden is, is dit eerste deel voornamelijk karakter-gedreven. Om met de gruwelijkheden van de oorlog om te kunnen gaan steken kapitein Edward Baxtor en zijn mannen feitelijk de kop in het zand. Ze reduceren de vijand tot niet-menselijke porporties en gaan met een rivaliserend squadron de strijd aan wie de meeste 'overwinningen' op zijn kist mag schilderen. Elk gezonken Japans schip is een icoontje op de romp van hun vliegtuigen.
De oorlog gereduceerd tot een spelletje. Je móet wel, wil je niet gek worden.
Baxtor heeft de pest in als hij, door een Japanse kogel die zich in het koelsysteem van zijn kist heeft vastgevreten, aan de grond gekluisterd blijft terwijl rivaal Floyd wél de lucht in kan om zijn 'achterstand' in te halen.
Hun 'spelletje' wordt wreed onderbroken door de naakte waarheid als Baxtor na een succesvolle missie met zijn bemanning triomfantelijk boven het zojuist veroorzaakte wrak rondcirkelt. Wat hij daar ziet doet hem het bloed in de aderen stollen...

Als alle pilotenstrips dezelfde kwaliteit hebben als Hellship, dan hoop ik dat deze trend nog even aanhoudt!

(HH)

Interesse? Koop het album hier!