Recensie Hilda 1 De trol &
2 De reus van middernacht
door Luke Pearson

Klanten onder de dertig zijn een zeldzaamheid in de Nederlandse stripwinkel.
Laat staan dat er nog kinderen zouden zijn die – de Donald Duck misschien uitgezonderd – strips lezen... Het rare idee dat strips – uitsluitend – voor kinderen zouden zijn is ondanks dit soort feiten helaas nog steeds niet gesleten in de publieke opinie.
Van de honderden strips die jaarlijks verschijnen is slechts een heel klein percentage geschikt of bedoeld voor kinderen. Elke mus is een vogel, maar niet elke vogel is een mus...
De strip Hilda van Luke Pearson, waarvan uitgeverij Scratch twee boeken tegelijk uitbracht in de afgelopen week, is één van de weinige hedendaagse strips die gemaakt is voor jeugdige lezertjes.
Zonder ook maar iets af te willen doen aan de kwaliteit van Pearson's werk vraag ik me toch af: voor wie máákt hij het?
Ik zie het ouders nog niet kopen voor hun kroost. Ik zie het de gemiddelde stripliefhebber (ergens tussen de veertig en de zestig) nog niet kopen voor zichzelf. En dat is jammer, want Pearson slaat een hele goede brug tussen een klassieke kinderstrip en een moderne auteur-strip.
Pearson's tekenwerk is helder genoeg om kinderen aan te spreken (lijkt me) en bijzonder genoeg om een wat veeleisender striplezer als uw recensent te bekoren.
De inkleuring verdient een speciale vermelding, die geeft je direct het idee dat het land waar Hilda woont ergens in één van de meest onherbergzame streken van Scandinavië ligt. Het wordt bevolkt door van die sprookjeswezens als trollen, reuzen, houtmannetjes en onzichtbare kaboutertjes die je tegenwoordig – zoals ieder kind weet – alleen nog in Noorwegen, Zweden, Ierland en Schotland vinden kunt.


Normaal gesproken ben ik geen voorstander van twee delen tegelijk uitgeven. Er komen al zoveel nieuwe strips uit dat twee delen tegelijk op de markt brengen een redelijk hoge drempel vormt, die een klant niet snel zal nemen, zeker niet als het – zoals hier – harde kaften betreft die, hoewel schappelijk geprijsd, toch altijd wat meer drukken op de begroting, maar in het geval van Hilda is het geen slecht idee. Wie enkel het eerste deel Hilda en de trol leest is misschien nog niet helemaal overtuigd van de zeggingskracht van Luke Pearson en zijn eigenwijze stripheldin.
Pas in het tweede deel Hilda en de reus van middernacht vindt Pearson helemaal zijn vorm.
Het huis waar Hilda met haar moeder in woont is gebouwd door haar overgrootvader op een fijn rustig plekje. Wat hij echter niet wist was dat hij het huis bóvenop een drukbevolkte stad van kleine onzichtbare wezentjes bouwde. Elke keer als Hilda en haar moeder het veld in lopen staan ze met hun grote voeten middenin de woonkamers van de kleine mannetjes. En die waren er het eerst!
De maat is vol. Hilda en haar moeder ontvangen dagelijks een – hele kleine – brief waarin staat dat ze... tja... moeten opzouten! De nieuwe minister-president heeft zijn volk namelijk beloofd ze van de indringers te bevrijden en na zes schriftelijke waarschuwingen gaat het volk van de Noordelijke Elfenvalleien over tot onteigening!
Maar Hilda geeft zich natuurlijk niet zomaar gewonnen.


Hilda is een leuke en fantasierijke strip, zeer lezenswaardig en goed verteld door Luke Pearson.
Bovendien heeft Scratch de strip mooi uitgegeven met fraai bedrukte linnen rugjes.
De moeite waard voor lezertjes van 7 tot 77, maar of die allemaal hun weg naar de stripwinkels weten te vinden?!?

(HH)

Interesse? Koop het album hier!