Recensie S.O.S. Lusitania De kruiser der hoogmoedigen door Jack Manini, Patrice Ordas & Patrick Cothias

Recensie S.O.S. Lusitania De kruiser der hoogmoedigen door Jack Manini, Patrice Ordas & Patrick Cothias

 

Recensie S.O.S. Lusitania 01 De kruiser der hoogmoedigen
door Jack Manini, Patrice Ordas & Patrick Cothias

 

Scenaristen Patrice Ordas en Patrick Cothias werkten al eerder samen aan strips als Ambulance 13, Het oog van de Dobermanns en De Rafale, waarvan alleen de laatste ons wat tegenviel.
Blijkbaar bevalt de samenwerking goed, want ze slaan opnieuw de handen ineen voor S.O.S. Lusitania – De kruiser der hoogmoedigen.
Net als bij hun vorige drie projecten gaat het weer om een historische strip, deze keer over het passagiersschip De Lusitania.
De Lusitania was één van de grootste en snelste schepen ter wereld; voer begin vorige eeuw tussen Engeland en Amerika en wordt vaak vergeleken met de Titanic, niet alleen door haar afmetingen, maar vooral door het feit dat ook de Lusitania naar de bodem van de oceaan verdween, al was in haar geval niet een ijsberg de oorzaak maar een Duitse torpedo...
Het incident bracht behoorlijk wat politiek onrust teweeg en de Amerikanen overwogen Duitsland de oorlog te verklaren en zich te mengen in de Eerste Wereldoorlog, waardoor het verloop van die wereldbrand er wellicht heel anders had uitgezien...


Zover kwam het echter niet. Duitsland beweerde dat de Lusitania geen onschuldig, onpartijdig passagiersschip was, maar oorlogsmaterieel vervoerde en daarom getorpedeerd werd door één van hun U-boten.
In deze strip gaan de schrijvers uit van dit laatste gegeven en ze bevolken het schip met spionnen van beide zijden, maar ook met voldoende echte mensen om het verhaal een meer emotionele lading te geven. Dat er in hun strip allerlei historische figuren als Winston Churchill, Elbert Hubbert en de dandy Alfred Vanderbilt Junior fungeren maakt hun verhaal er alleen maar authentieker op.
Cothias en Ordas leveren een prima eerste deel af. De stukken zijn opgesteld als je dit eerste deel dichtslaat. Het spel kan beginnen en het belooft een onderhoudende partij te worden.
De tekeningen van Jack Manini (Hollywood, Liefde in oorlogstijd, De wet van de Kanun) zijn vlot, maar wat hoekig. Hij steekt echter voldoende tijd en energie in z'n decors, zodat hij een heel overtuigend tijdsbeeld en een geloofwaardige 'drijvende stad' op papier weet te krijgen.
Uitgeverij Saga is goed bezig!


(HH)

Interesse? Koop het album hier!