Recensie De reizen van Alex Alesia
door Wyllow & Pascal Davoz
Vierentwintig delen lang was de serie De reizen van Alex een beetje een vreemde eend in de stripbijt. Ten eerste betrof het geen stripalbums; eerder papieren documentaires met foto's van ruïnes en tekeningen waarop te zien was hoe die ruïnes er in betere dagen uitzagen.
En dan liepen op veel van de tekeningen ergens in een hoekje een verdwaalde Alex of Enak rond, zonder dat de heren striphelden een rol van enige betekenis in de boeken speelden.
De serie had weinig te maken met Alex of met strips in het algemeen.
En nu is ineens het vijfentwintigste deel Alesia wél een compleet stripalbum.
Maar er is geen Alex in te bekennen!
In plaats daarvan wordt hier de Gallische nederlaag bij Alesia uitvoerig uit de doeken gedaan.
Alesia; u weet wel, die slag waar Nestorix – die altijd zijn mond vol heeft van de slag bij Gergovia – over weigert te spreken.
Waarom ook weer? Omdat Julius Caesar die overwinning te danken had aan verraad!
Wie zich altijd al afvroeg hoe dat nou precies zat met Gergovia en Alesia en met de wapens die Vercingetorix (in de Asterix-variant) óp de voeten van Caesar wierp, die kan zijn hart ophalen aan deze Reizen van Alex zonder Alex.
Het tekenwerk van Wyllow is degelijk maar niet virtuoos.
Dat geldt ook voor het scenario van Pascal Davoz.
Samen brengen de boodschap echter wel over en dat is wat een puur historische strip dient te doen.
Geeft overigens niets dat Alex tijdens dit album even elders 'op reis' was. Hij wordt niet gemist. Deze prima strip hoort sowieso eigenlijk thuis in de reeks van Jacques Martin's Historische personages...
(HH)