Recensie Geheime driehoek - Hertz HC
1. Martin Hertz
2. Montespa
3. De broeder die niet bestond
4. De schaduw van de adelaar
door Denis Falque, Andre Juillard, Pierre Wachs, Eric Adam, Christian Gine & Didier Convard

Martin Hertz is één van de hoofdpersonages van de De geheime driehoek-reeks en het vervolg daarop I.N.R.I.
De spin-off Hertz dient in eerste instantie om de achtergronden van deze wat schimmige figuur verder uit te diepen. Dat levert met het eerste deel meteen een hoogstaand oorlogsverhaal op!
In 1943 zijn Martin en zijn vriendje Bartolomeo getuige van een ontsnapping. Een gevangene slaagt er in uit één van de wagons te komen als de trein even stilstaat bij Eigsheim.
Martin en Bartolomeo verbergen André Pellier voor de Duitsers. Die blijkt niet zomaar een gevangene te zijn, want samen met De wachters van het bloed zijn de Duitsers op zoek naar Het Testament van de dwaas en ze hopen dat via Andre – een hoge pief binnen de vrijmetselarij – te vinden. Met de ontsnapping van Pellier is hun kans op het testament verkeken en dus zetten ze alles op alles om de man terug te vinden.
André zit tijdelijk in een verlaten washok, maar veilig is hij daar niet. Het is slechts een kwestie van tijd, de Duitsers zullen hem vinden. Iemand zal zijn broeders in Straatsburg moeten gaan waarschuwen, zodat die hem uit de nesten kunnen halen...
Naast het benoemen van Het testament van de dwaas en de hoofdpersoon heeft het eerste deel van Hertz niet zo heel veel uit te staan met De geheime driehoek. Het album kan los van de serie gelezen worden.
De verhaallijn van de tegenwoordige tijd wordt prachtig in beeld gebracht door Andre Juillard, het verleden is in handen van Denis Falque (De wachters van het bloed, Het protocol van de moordenaar). Juillard is een veel betere tekenaar, maar het werk van Falque is sinds die begon aan De geheime driehoek behoorlijk vooruitgegaan. Het scenario van Didier Convard (Sneeuw, Tanatos) is meer dan prima.

In het tweede deel Montespa is Martin Hertz niet meer en concentreert Convard zich op diens jeugdvriend Bartolomeo, die ook in De geheime driehoek een grote rol speelde. Bartolomeo is kardinaal geworden, maar was niet altijd even zeker van zijn roeping. Een levenslustige jonge dame gooide tijdelijk roet in het eten toen Martin en Bartolomeo nog jonge mannen waren.
Even leek het erop dat Bartolomeo zou kiezen voor Céline en de liefde, maar dan had hij buiten de waard gerekend. Achter de schermen opereert een groep die er veel aan gelegen is dat Bartolomeo zijn roeping vervult. Céline moet dus van het toneel verdwijnen...
Een heel ander album dan de eerste Hertz, maar ook in dit geheel door Pierre Wachs (Bankgeheimen, Navarra) getekende deel weet Convard de lezer te verrassen en te vermaken.

Net als je je afvraagt wie de volgende figuur zal zijn waar Convard zijn tanden in zet laat hij Martin Hertz op zolder eens rondneuzen in zijn familiearchief. Martin blijkt niet de enige vrijmetselaar in de familie en hij begint te lezen in de dagboeken van André Hertz, één van zijn voorvaderen.
De broeder die niet bestond is zowaar een detective verhaal rond een groep Franse vrijmetselaars die gevangen zitten in het krijgsgevangenenkamp Norman Cross en met behulp van een Engelse vrijmetselaar proberen te ontsnappen naar Frankrijk.
André Hertz wordt er op uitgestuurd de zaak te onderzoeken als jaren nadien hun lijken in een grot aan zee ontdekt worden.
Christian Gine tekent de Martin Hertz passages en Falque krijgt hulp van Eric Adam(De loopgraaf, Sneeuw: het begin) voor de historische gedeeltes. Prima tekenwerk: prima verhaal.

Daarmee zijn de avonturen van André Hertz niet ten einde, want in het vierde deel De schaduw van de adelaar duiken we nog wat dieper in diens levensgeschiedenis en blijkt hij de persoonlijke spion van Napoleon Bonaparte geweest te zijn, die hem bijstond in Waterloo en hem begeleidde naar het eiland Sint-Helena.
Samen met Napoleon bereidt hij daar diverse ontsnappingspogingen voor, die geen van allen slagen...
En dan wordt de voormalige keizer ernstig ziek en lijkt zijn einde te naderen...
Ook dit nieuwe verhaal begint goed, maar is een eerste deel van twee, slot in het nog te verschijnen deel vijf.

Vier totaal verschillende albums die slechts door een enkele personage met elkaar verbonden zijn, maar zich toch laten lezen als een reeks. De vrijmetselarij en De wachters van het bloed spelen hun rol op de achtergrond en eerlijk gezegd maakt dat Hertz een betere strip dan De geheimzinnige driehoek, dat meer dan eens dreigde te verzuipen in hocus pocus en zweverige blabla.
Met de figuur André Hertz heeft Convard een interessant en veelzijdig karakter gecreëerd waar hij nog albums lang op kan voortborduren.
Maar voor 't zelfde geld gooit hij het in deel zes weer over een andere boeg...

(HH)