Recensie Slag om Arnhem - september 1944
1. De brug HC
2. Hotel Hartenstein HC
3. Adelaar en Pegasus HC
door Hennie Vaessen

Achterop het derde en afsluitende deel van De slag om Arnhem – September 1944 wordt geciteerd uit lovende recensies van de eerdere delen.
Veronica Magazine vond er dit van:
“In schitterende tekeningen volgen we één van de beroemdste episodes uit de WOII van dichtbij en van dag tot dag.”
Schitterende tekeningen? Pardon! Heeft Veronica Magazine wel dezélfde strip over de slag om Arnhem gelezen als wij? Wie het album vluchtig doorbladert zal niet door de tékeningen overgehaald worden het aan te schaffen.
Wel door het verhaal, want De slag om Arnhem is inderdaad één van de beroemdste – en beruchtste – confrontaties tussen de Duitsers en de geallieerden.
Hennie Vaessen vertelt zijn verhaal in drie delen: de slag om de brug bij Arnhem, de problemen die Generaal Roy Urquhart en zijn mannen ondervonden rond Oosterbeek en de mislukte missie van de Poolse generaal Sosabowksi, die na het falen van Operatie Market Garden van generaal Montgomery ten onrechte de zwarte piet toegespeeld kreeg.

Vaessen heeft zich goed gedocumenteerd en geeft de operatie een menselijk gezicht. Er valt zowel voor de leek als voor de kenner van deze periode 'plezier' te beleven aan dit drieluik omdat Vaessen boeiend kan vertellen zonder de schoolmeester uit te hangen.
Van de drie Slag om Arnhem-albums steek je aanzienlijk meer op dan van een hele Discovery-serie over datzelfde onderwerp.
Wel wat curieus is dat Vaessen alle betrokkenen (behalve de Polen) in hun moerstaal laat spreken, zonder vertalingen in het boek op te nemen (op z'n website zijn ze wel te vinden).
Je moet dus wel een beetje Duits en Engels kunnen volgen, maar het geeft de strip wel een authentiek tintje.
En dan die tekeningen...
Tja, ze zien er wat onbeholpen uit op het eerste gezicht, maar grappig genoeg wen je er al lezende aan.
Als ik de albums nu – bij het recenseren – doorkijk kan ik me niet meer indenken dat ik de tekeningen in eerste instantie maar niets vond. Ze zijn helder, informatief en eigenlijk best prettig voor het oog.
“Schitterende tekeningen” zou ik ze niet willen noemen, maar effectief zijn ze wel degelijk.
Duidelijk een labour of love, deze trilogie en dat maakt Vaessens werk er alleen maar bewonderenswaardiger en sympathieker en door.

(HH)